Μια τσάντα απαραίτητα
ή έστω μία τσέπη κάπως βαθιά
και σίγουρα ανοιχτή η ξεχασμένη πόρτα
28/8/08
25/8/08
22/8/08
Χαοτική διασπορά
Μια πειστική αναπαράσταση του πιο jinx συμβάντος του καλοκαιριού. Ενας καυτός καφές χύνεται. Παρατηρώ αυτή τη χαοτική διασπορά που στην περίπτωσή μου αποτυπώθηκε ανεξίτηλα στο μηρό. Με τρελλαίνει αυτό το ανεξίτηλα, καθώς σκέφτομαι τον καμμένο δίσκο του laptop, την ανεπίστροφη απώλεια, την πεισματική σιωπή των δεδομένων. Κάθονται τώρα κάπου ήσυχα και μπερδεμένα, εικόνες, μουσικές και λέξεις, ένα, μια διεσπαρμένη μάζα ψηφίων, ακατανόητων στο γραμμικό νου αυτής της μηχανής, που κάθεται στο πλάι και χάσκει σκοτεινή. Είναι ήσυχα και μπερδεμένα. Οπως άλλωστε τους αξίζει. Ως αποτυπώσεις στιγμών που συνδέθηκαν μεταξύ τους με τις αόρατες κλωστές της σύμπτωσης. Σε ποιον άλλωστε θα είχαν να πούν κάτι εκτός από μένα - τον υπομονετικό συλλέκτη τους...
Κάθονται εκεί σαν το σκούρο σημάδι στο μηρό μου. Το καθ' ένα από αυτά μια -στιγμιαία - καυτή σταγόνα αίσθησης που πάγωσε στο πρώτο save.
Αναρρωτιέμαι τι θα ήταν πιο χρήσιμο. Να βρω έναν τεχνικό μήπως και ανασύρει τίποτα από τον καμμένο δίσκο ή να βρω μια καφετζού να μου διαβάσει το σημάδι?