2/7/08

Ομολογία

Ε μάλιστα. Το ομολογώ. Εγώ άδειασα μια σακούλα καρπουζόφλουδες, βδελυρά αποφάγια, κατακάθια espresso, βρασμένο χαμομήλι, χαλασμένη φέτα και κάτι λίγα μουλιασμένα παξιμάδια πάνω στο γυαλισμένο καπό του κυρίου. Είχε παρκάρει μπροστά στον κάδο. Δεν έφθανα...

5 σχόλια:

Spyros Vlahos είπε...

Μαγκιά σου


(το οποίο μου θυμίζει κάτι που άκουσα "αν το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά, το μάνγκο πού πέφτει;")

Χρύσα Πανταζή είπε...

Η συζήτηση περί σκουπιδιών στο Humanotherapy μου έβαλε ιδέες. Τα σκουπίδια να μετατρέπονται σε σύμβολα. Εικόνας για την Τιμοξένη, σιχτιρίσματος για μένα.

Spyros Vlahos είπε...

Είσαι εξαιρετική και το ξέρεις.
Σε ικετεύω, μην αρχίσεις ... μπλογκοπαίγνιδα!
Η Τιμοξένη πιθανόν να είναι ο ... ξάδερφός μου που μου κάνει πλάκα!

Χρύσα Πανταζή είπε...

Αν είναι ο ξάδελφος τον πάω. Τι άλλο είναι η ζωή μας από μια επινοημένη αφήγηση, ένα ωραίο παιχνίδι στο οποίο όλοι μας είμαστε διατεθειμένοι να παίξουμε για να δοκιμάσουμε τους φόβους μας?

Spyros Vlahos είπε...

Ναι, αλλά όχι μπλογκοπαίγνιδο, εκεί δοκιμάζεται η αυταρέσκειά μας.

Με τον ξάδερφό μου έχουμε 25 μέρες διαφορά, τον έχω καλύτερα από αδερφό.΄Έχει τρομερό χιούμορ. Όταν βγαίνουμε οι δυο μας κλείνουμε (κυριολεκτικά) 8ωρο τρώγοντας πίνοντας και καλαμπουρίζοντας.
Είναι διαμάντι.