28/8/08

Δεν κατεβαίνει ένα αστέρι
όσο εύκολα σηκώνονται από το ράφι
σερβιέτες σε οικονομική συσκευασία

4 σχόλια:

Spyros Vlahos είπε...

Εδώ, τα θέλει "η έξοδος του πεπτικού σου συστήματος". Πας φυρί-φυρί να το ρίξουμε στο καλαμπούρι.

Χρύσα Πανταζή είπε...

Οχι εδώ δεν έχει πλάκα. Είναι προπομπός του "εισπράττω παραστάσεις". Αυτή είναι μία παράσταση. Το κατέβασμα του αστεριού είναι η επινοημένη αναπαράσταση. Ολοι έχουμε πάει στο σούπερ μάρκετ είτε θέλοντας είτε χωρίς να θέλουμε. Αλλά αν πήγαμε λέγοντας "θα ήθελα"... είναι το ζήτημα.

Spyros Vlahos είπε...

Σε τέτοια περίπτωση είναι triviality : τις περισσότερες φορές τα επινοημένα όνειρά μας δεν΄υλοποιούνται με απλές κινήσεις, όπως τα ψώνια στο σούπερ-μάρκετ. Και, σίγουρα, πάντα επινοούμε ένα όνειρο με λάϊτ-μοτίφ "θα ήθελα".

Άλλο θέλω να ρωτήσω : τι φοβάσαι; Γιατί τα μπερδεύεις σε τόσο δυσνόητα πλέγματα; Απ' ό,τι φαίνεται (α) είτε δε σκέφτεσαι με εικόνες (β) ή, αν σκέφτεσαι έτσι, φοβάσαι την επαφή μαζί τους.
Κι άλλο ένα : γιατί θα πρέπει να χρειάζεται μιάμισυ ώρα μετάφραση για να επικοινωνήσεις;
Θα μου πεις ότι είναι τρομαχτικά δύσκολο να φυλακίσεις τη ροή του μυαλού σε λέξεις. Αλλά, αν πρέπει να το κάνεις, κάνε το απλά. Μάσα πρώτη τη σκέψη σου και μην την περνάς στους άλλους αμάσητη. Στην τελευταία περίπτωση, απλώς θα ψελλίσουν μια μαλακία και θα σε αποφύγουν.

Χρύσα Πανταζή είπε...

Θέλουμε να βιώσουμε όνειρα με λίγο κόπο. Και επειδή αυτό δεν γίνεται σοφιζόμαστε υπεκφυγές, "ήθελα να"...
Δεν είμαι επίτηδες δυσνόητη. Αλλά σίγουρα δεν ακολουθώ τη μέθοδο του φυσικού, να κάνω τα πράγματα λιανά για να με αντιληφθούν. Αντίθετα αφού μασήσω πολύ τη σκέψη μου την αποδίδω όσο πιο πυκνά γίνεται. 'Η αυτόματα, παραθέτω λέξεις που μου κατεβαίνουν. Οσο για την επικοινωνία σκέψου αυτό. Γιατί προτιμάμε μια τσιπούρα πελαγίσια από αυτές του ιχθυοτροφείου? Γιατί με κόπο εμείς δολώσαμε και κείνη ψάχνοντας μας βρήκε στο πέλαγος, ενώ οι άλλες επιστημονικά ταϊζόμενες χάνουν τη νοστιμιά τους.