Κιλίμ ΙV

Κι αυτό που λέω τίποτα
κουρελούδες απ'τ' αποφόρια της ανάγκης
δεν την αρνούνται τη ζεστασιά
στην ψυχή που παγώνει.
Πως παρεισφρύει ο Αντώνης στα "ξαφνικά" του
και ένας Σταμάτης βαρύς
"να δεί ποια κλήση η καρδιά θ' αναγνωρίσει".
Γραμμές στο κιλίμ
σύμβολα
στο πέρα δώθε του αργαλειού που υφαίνει
μαζί με rock το παρελθόν μας
μια όπερα της πεντάρας το παρόν μας
και τη βεβαιότητα του πένθιμου εμβατήριου
το μέλλον μας.