2/6/08

The chimes of freedom (play loud)

http://hcasun.blogspot.com/2008/11/blog-post_340.html Για ό,τι δεν αντέχω και τυρβάζω περί άλλα, προς τις αστραφτερές καμπάνες τις ελευθερίας, τις τάχα μου ευγενείς μου δράσεις.

...Σαν τις καμπάνες τις ελευθερίας που λάμπουν
Που λάμπουν για τους μαχητές που η δύναμή τους είναι να μην μάχονται
για τους πρόσφυγες του ανυπεράσπιστου δρόμου της φυγής
Και για κάθε στρατιώτη θύμα μέσα στη νύχτα
Εμείς όμως κοιτούσαμε τις καμπάνες τις ελευθερίας να λάμπουν
Σε μια πόλη που έλιωνε σα φούρνος, απροσδόκητα είδαμε
με πρόσωπα κρυμμένα ενώ οι τοίχοι στένευαν
πως όπως η ηχώ από τις καμπάνες του γάμου πριν την βροχή
σβήναμε μέσα στις καμπάνες της φώτισης...
Που χτυπούσαν για τον αντάρτη, για τον αμαρτωλό
για τον άτυχο, τον εγκαταλειμένο και τον παρατημένο
για τον παρία, που τον καίνε στην πυρά...
Για τον τυφλό και τον κουφό, για τον βουβό
Για τον κακομεταχειρισμένο, την ανύπαντρη μάνα και την ξεφωνημένη πουτάνα
Για τον μικροπαράνομο που τον κυνήγησαν και τον ξεφτίλισαν
Γι’ αυτούς που ψάχνονται, στο αμίλητο μονοπάτι της αναζήτησης
Τους μοναχικούς ερωτευμένους με την απόλυτα προσωπική ιστορία
Και για κάθε άκακη, ευγενική ψυχή που από λάθος βρέθηκε στη φυλακή
Γι αυτούς που πονούν και οι πληγές τους δεν έχουν γιατρειά
Για τους αμέτρητους μπερδεμένους, κατηγορημένους, προσβεβλημένους, εξαρτημένους και ακόμα χειρότερα
Και για όλους τους ξεκρέμαστους σε όλο το σύμπαν
Αλλά εμείς κοιτούσαμε τις καμπάνες τις ελευθερίας να λάμπουν...

Απόσπασμα από το τραγούδι του Dylan και την ερμηνεία των Sting, Springsteen, Gabriel, Yousou'n'Dur, Chapman

Δεν υπάρχουν σχόλια: