Boha και δυσωδία

Λέγαμε με φίλους ότι η βρώμα της Αθήνας (της Ελλάδας γενικότερα) είναι ανυπόφορη και αυτό οδηγεί τους ανθρώπους σε ακραίες συμπεριφορές. Είπαμε να κάνουμε μία προσπάθεια να δημοσιοποιήσουμε και εμείς το θέμα αλλά οι αγνές προθέσεις δεν μπορούν πάντα να συμβαδίσουν με τη σκληρή καθημερινότητά μας. Η βρώμα παραμένει. Ωστόσο στην καθημερινή μου περιπλάνηση τυχαίνει να βλέπω και να κάνω περίεργους συνειρμούς σε σχέση με την παθογένεια της βρώμας στην Ελλάδα. Η Πλάκα στην Αθήνα είναι αναμφίβολα από τις καθαρότερες περιοχές της πόλης ιδιαίτερα νωρίς το πρωί, την ώρα που ανοίγουν τα μαγαζιά. Οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών ξέρουν ότι περιμένουν τουρίστες-πελάτες, και φροντίζουν μόνοι για την καθαριότητα των στενότατων πεζοδρομίων και του οδοστρώματος καθώς προσέχουν που θα πατήσουν τα ποδαράκια των πελατακίων. Και οι κάτοικοι όμως προσπαθούν να κρατήσουν το κομμάτι του δρόμου που τους αναλογεί καθαρό, αφού η διατήρησης της αξίας των ακινήτων τους βασίζεται ακριβώς στην ιδιαιτερότητα της περιοχής. Ποια είναι δύο από τα πιο βρώμικα σημεία της Πλάκας? Εκεί που το ιδιωτικό συμφέρον δεν επεμβαίνει. Μπροστά από το κτήριο του ιστορικου 74ου δημοτικού σχολείου και από αυτό της 1ης εφορίας βυζαντικών αρχαιοτήτων. Δεν χρειάζονται φωτογραφίες των καθαρών περιοχών. Αρκούν αυτές της bohas. 1,2 για το σχολείου με τα ζουμιά των σκουπιδιών και τις κουτσουλιές των πουλιών και 3 για το βυζαντινό πνεύμα.