21/11/07

Τα γαλλικά

Δίνω το κείμενο στον επιμελητή. Πάντα ζητώ να μου εντοπίσει ατοπήματα ασήμαντα, μικρές ατέλειες, υπόλοιπα μιας γνώσης παλιάς και άχρηστης σήμερα, προίκα χωρίς αντίκρυσμα, λένε οι αργυρώνητοι κειμενογράφοι της διαφήμισης. Το κείμενο πρέπει να είναι τέλειο για τη δουλειά που κάνει. Και ύστερα ψάχνω μια τρύπα, κάτι να σκάσει, να ξαναψάξω τις γλώσσες, το αποκούμπι στις ηχηρές αδυναμίες, τι ξέρω που να μούχει πει κάτι, και ξεβράζομαι στο πιο απλό, να γράψω «σήμερα» στα γαλλικά. Aπό αφορμή τυχαία, αλλά δεν υπάρχουν συμπτώσεις, μόνο εναλλακτικές διαδρομές που δεν έχω εντοπίσει, και μια φίλη, που μούχει πει τα πάντα στη γλώσσα αυτή και τώρα λέμε, «αν το να λες χειρούργος είναι σωστό, τότε θα λέγαμε και μηχανούργος, που κλίνεται όπως και ο πανούργος». Ξεκινάμε με το φαινομενικά εφηβικό, αλλά ως αποστροφή μεγαλειώδες “ Je vous souhaite d'être follement aimée”
(http://www.desordre.net/textes/bibliotheque/breton.html) και καταλήγω μεσάνυχτα να ψάχνω τον Breton στο διαδίκτυο, και μετά τον αγαπημένο μου Prevert, πρώτη φορά στο πρωτότυπο, αν εξαιρέσω το «Petit dejeuner» του σχολικού εγχειρίδιου. Και αφού στα νιάτα μου παρέκαμψα ό,τι σ’ αυτόν δεν έβριζε την προκατάληψη, βρίσκω το L’ automne και μετά το Paris at Night (καταφύγιο λοιπόν μια άλλη γλώσσα), και αναγνωρίζω μια ψυχή, πότε στον πόλεμο και πότε στην απάνεμη πλευρά να γράφει:

Trois allumettes, une à une allumées dans la nuit
La première pour voir ton visage tout entier
La seconde pour voir tes yeux
La dernière pour voir ta bouche
et l'obscurité toute entière pour me rappeler tout cela
en te serrant dans mes bras.


Και λέω, καλό ό,τι λέει το πρόσωπο, τα μάτια, το στόμα αλλά τι γίνεται με τη σύντηξή τους μέσα στο σιωπηλό σκοτάδι?

(για όσους δεν έκαναν πιάνο και γαλλικά http://parathemata.blogspot.com/2007/06/blog-post_19.html αν και προτιμώ τη μετάφραση του Μ. Μεϊμάρη, ποιητή, ελάχιστο δείγμα του έργου του στο http://www.sarantakos.com/kibwtos/et/meimarhs_titloi.html)

Δεν υπάρχουν σχόλια: