12/11/07

It takes a lot to laugh it takes a train to cry

Με φτιάχνει η κατάσταση των τραίνων (με α και ι απαραίτητα όσο διατηρούν την ελληνικότητα της φιλοσοφίας λειτουργίας τους). Μια μέρα πλήρους εκπλήρωσης των προσδοκιών, μια νύχτα παγωνιάς, που ωστόσο αποζημιώνεται με την ελευθερία να καπνίζεις όσο θέλεις στο σκοτεινό διάδρομο. Ενας επιβάτης διαμαρτύρεται από την ώρα που μπήκε. Τον πειράζει αφάνταστα που οι νέες κλινάμαξες μπήκαν στο δρομολόγιο της Βουλγαρίας. Ποιος του το φανέρωσε άραγε? Εγώ έχω τα δικά μου. Ενα καράβι δουλειές που περιμένουν, ενώ θα φθάσω ξεπαγιασμένη και ξάγρυπνη. Γλύφω καραμέλες μέντας. Πολύ τσιγάρο, δεν μπορώ να αναπνεύσω. Οχι μόνο από αυτό. Είναι ώρες ώρες και το πνίξιμο της καρδιάς. Μαγικό τραίνο σε χειμερινό δρομολόγιο, άλλοτε φαντασία, όραμα, ταξίδια που ονειρευτήκαμε, μπλουζ ρυθμοί, σήμερα βιαστικά τριήμερα. Πάντα στο τάκα τάκα των γραμμών ανασύρεται από τη μνήμη λίγος Dylan, "Χρειάζονται πολλά για να γελάσεις αλλά μόνο ένα τραίνο για να βάλεις τα κλάματα".

Well, I ride on a mailtrain, babe,
Can't buy a thrill.
Well, I've been up all night, baby,
Leanin' on the window sill.
Well, if I die
On top of the hill
And if I don't make it,
You know my baby will.

Now the wintertime is coming,
The windows are filled with frost.
I went to tell everybody,
But I could not get across.
Well, I wanna be your lover, babe,
I don't wanna be your boss.
Don't say I never warned you
When your train gets lost.

Σα μια προσπάθεια ακύρωσης του στίχου, δεν έχω χάσει ποτέ τραίνο. Ούτε άλλο δρομολόγιο. Θαρρείς και ο πόλεμος στην κυριολεξία, μπορεί να κάνει κάτι, για να στηρίξει λάθος επιλογές. Kαι αντί να κάνω το χρόνο εραστή, τον έκανα αφεντικό. Ψηφίζω ανεπιφύλακτα Θεσσαλονίκη-Αθήνα 16 ώρες. Να προλαβαίνεις να σκεφτείς, μήπως την κάνεις για επιστροφή, από κανένα ορεινό μονοπάτι, όταν η μηχανή τα παίζει και επίκειται καθυστέρηση. Να έχεις επιλογές.

6 σχόλια:

Matan είπε...

Kalhmera.
Ontws to traino paizei to rolo, suxna pukna, tou psuxanaluth. Auto to A8hna-8es/nikh pou 3ekinhsa na kanw prin 6 xronia, arxika me traino (afou den eixa autokinhto) 8a mou meinei a3exasto.Eidika se ekeino to shmeio ligo prin to Lianokladi. Omorfh 8ea kai apisteuth fush.

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα Αθηνα (εχω προβλημα με τους τονους στον Η\Υ),
Τι κανουμε σημερα? Εδω με τα αφεντικα που εμπλεξα τα χω παιξει!!! Εμαθα δε, προ ολιγου, οτι για να κανω ανανεωση την προνοια της μαμας πρεπει να περασω από όλα τα τμηματα του δημοσιου που υπαρχουν. Να μη σου πω κ απο κάποια που δεν υπαρχουν. ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!!!
Για να γυρισουμε και σ΄αυτα που κανουν την ζωη μας worth living.
Τα τραίνα τα λάτερυα από την μέρα που θυμάμαι τον εαυτο μου.
Ο καλύτερος και ο χειρότερος σύντροφός μας είμαστε πάντα εμείς.
Οι ρυθμοί της ζωής πλέον δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για σκέψεις και αναζητήσεις, και το να ταξιδεύεις με τραίνο σε αναγκάζει να σταθείς απέναντι από τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει χώρος εκει μέσα για να του ξεφύγεις (εκτός ίσως από τα τοπία που περνούν) ουτε πολλες φωνες για να σε αποπροσανατολισουν. Ετσι σε στριμώχνει στην γωνία και σε φέρνει αντιμέτωπη με όλα αυτα που δεν προλαβαίνεις ή αρνήσε να δεις.
ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο Ο.Σ.Ε.. Χι Χι

Matan είπε...

''το να ταξιδεύεις με τραίνο σε αναγκάζει να σταθείς απέναντι από τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει χώρος εκει μέσα για να του ξεφύγεις ''...polu swsto. Xm exw anagkh ena ta3idi ...estw kai me patini pantws kai 8a vrw egw to tropo na autostrimwxtw! Asxeto, to 3erw, apla einai mia epi8umia pou mou vghke au8ormhta :)

Ανώνυμος είπε...

Ταξίδι με τραίνο, το '89-'90, Αθήνα - Αλεξανδρούπολη, μεσημέρι Πέμπτης, με μεσημερι Παρασκευής.Στο στρατόπεδο για να πάρει φίλος αναβολή, και μετά από αυτό τον χάσαμε - για πάντα.Ατύχημα με μηχανή.Αναμνήσεις ζόρικες.Και το καλυτερο τραγούδι με/για τραίνα:
I often dream of trains when I'm alone....
splogo

Χρύσα Πανταζή είπε...

Robyn Hitchcock ή τα έχω παίξει τελείως?

Ανώνυμος είπε...

Robyn Hitchcock οπωσδήποτε!!

I wonder if you dream about them too..

Soft boys , με Egyptians , πάντα
Φοβερός τύπος!!Τότε και για πάντα!

splogo