4/11/07

Φθινοπωρινό never delivered

Είναι αυτή η ροή σου μέσα μου, που με κάνει να αντιστέκομαι τόσο πολύ, μα τα λόγια είναι φτώχεια, είναι η αίσθησή σου, η τρελλή σου αίσθηση, ένας άτονος υπόηχος που χτυπά κατ' ευθείαν στο άλλο μισό του εγκεφάλου μου και κατατρώει την πραγματικότητά μου, στο άπιαστό σου όνειρο.
Βρέχει σήμερα, αστράφτει και βρέχει, το απόγευμά μου δοσμένο στον "υγρό ουρανό", μισή στον ύπνο, μισή στον ξύπνο, τα μέλη μου αργοκίνητα και μια φωνή στο τηλέφωνο σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω καλά και beep beep - το μήνυμα - beep beep. Μήπως δεν το ήξερα? Ηθελα να δω πως σημειώνεται μια απουσία με υψηλή τεχνολογία.
Τα τρένα αρχίζουν χειμερινά δρομολόγια... Τα τρένα αρχίζουν χειμερινά δρομολόγια...
Ενα αεροπλάνο προσγειώνεται με κραδασμούς, μέσα από τα σύννεφα. Δεν βλέπω τίποτα άλλο παρά σύννεφα και στο walkman μια μουσική, και να η πόλη. Κάθε γωνιά και μαρτυρία. Αρχίζω χειμερινά δρομολόγια. Ενας έρωτας στο ημιυπόγειο. Κάποιος μετρά τις μέρες για το άλλο καλοκαίρι. Μα εγώ την αγαπώ αυτή τη βροχή, λίγο κρύο να μου κοκκινίσει τα μάγουλα, κι ύστερα ξέρω καλά πόσο με αλλάζει ο καιρός, τον άλλο Ιούλιο μπορεί να έχω μαύρα μάτια.
Αν μπορούσαμε να κοιτάζουμε τη θάλασσα, γκρίζα και ταραγμένη, αυτήν που τόσο γλυκά μας τάιζε την αίσθηση στο κατακαλόκαιρο, να βυθίσουμε τη ματιά μας μέσα της και να ρουφήξουμε πίσω το αίμα που αφήσαμε εκεί κάτω, αυτό θάταν αρκετό. Κλείνουμε τα παράθυρα, μιας και νυχτώνει νωρίς και αφηνόμαστε στις εικόνες. Πάει πολύς καιρός που τα ντοκουμέντα μου είναι αφηρημένα. Δεν έχουν τίποτα να πουν από μόνα τους. Το μυαλό μου ξαναπλάθει από αυτά μια κίνηση.

2 σχόλια:

Matan είπε...

Kalhmera kai kalh evdomada :)
Savvato vradu epesa nwris gia upno.Etsi th Kuriakh hmoun sto podi apo tis 8 para. Anoi3a to para8uro kai eida auto to melagxoliko kairo pou sthn ousia apotelese thn ebneush mou na grapsw meta apo polu kairo. Vevaia kata to meshmeraki 3eprovalan kati enoxlhtikes aktines alla to vraduno bourini hr8e na dwsei elpides oti borei kai na xeimwniasei kapoia stigmh.

Ανώνυμος είπε...

"και μια φωνή στο τηλέφωνο σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω καλά και beep beep - το μήνυμα - beep beep. Μήπως δεν το ήξερα? Ηθελα να δω πως σημειώνεται μια απουσία με υψηλή τεχνολογία."

Χμμμ, μου φαίνεται ότι η μοναξιά δεν χρειάζεται την τεχνολογία για να εμφανιστεί,

"Αν μπορούσαμε να κοιτάζουμε τη θάλασσα, γκρίζα και ταραγμένη, αυτήν που τόσο γλυκά μας τάιζε την αίσθηση στο κατακαλόκαιρο, να βυθίσουμε τη ματιά μας μέσα της και να ρουφήξουμε πίσω το αίμα που αφήσαμε εκεί κάτω, αυτό θάταν αρκετό."

Εδώ που είμαστε τώρα, αν μπορούσες να δεις τη θάλασσα, μαύρη κυριολεκτικά, να ρουφάει τη βροχή,
οι εικόνες σου θα ήταν πολύ "διαφορετικές" , καλύτερες ή χειρότερες δεν ξέρω , αλλά σίγουρα αλλιώτικες.
Το soundtrack της βραδιάς, (αυτό που παίζει τώρα) , Gil Scott Heron - It's your world.
Και μια που το θυμήθηκα, μέχρι ενός σημείου, φτιάχνουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Cheers Zouzou!!
splogo