Rene Char

Δεν το βρήκα μεταφρασμένο, αλλά η συγκίνηση με έσπρωξε να μεταφέρω εδώ με τον τρόπο μου το Front the la rose

Παρά το ανοιχτό παράθυρο στο δωμάτιο της μακράς απουσίας, το άρωμα του ρόδου, ακόμα δένεται με την ανάσα που υπήρχε εκεί. Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε απαίδευτοι, νεοφερμένοι, στον έρωτα. Το ρόδο! Οι τρόποι του θα μπορούσαν να σκορπίσουν ακόμα και την αναίδεια του θανάτου. Δεν υπάρχουν φράγματα στο δρόμο. Η επιθυμία είναι ζωντανή, ένας πόνος στα αιθέρια μέτωπά μας.

Κάποιος που περπατά τη γή μέσα στις βροχές της, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τα αγκάθια σε τόπους τελειωμένους ή άφιλους. Αλλά αν σταματήσει για να μιλήσει με τον εαυτό του. Αλλοίμονο! Βρίσκοντας τα κρυμμένα αισθήματά του, ξαφνικά γίνεται στάχτη, ένας τοξότης που τον έσωσε η ομορφιά.