Αποδιοργάνωση

Διαπραγματεύομαι το ζήτημα της αποδιοργάνωσης, στο επίπεδο μιας κατάστασης που είναι σταθερή, γνωστή και ελέγξιμη αλλά όμως μπορεί σε μία στιγμή και εξ αιτίας ενός απροσδόκητου συμβάντος να αλλάξει εντελώς κατεύθυνση. Στη λογική μιας συμβατικής φυσικής το σύστημα, μετά την αρχική διαταραχή, και εφόσον δεν ξεπεραστούν κάποια όρια, τείνει τα επανέλθει στην αρχική κατάσταση, χωρίς περαιτέρω παρενέργειες, πλήν όσων τέλος πάντως συνέβησαν στη διάρκεια της διαταραχής πχ. να χάσει κάποιος το τραίνο από την διαταραγμένη κίνηση του εκκρεμούς. Ευτυχώς ωστόσο η φυσική έχει δραπετεύσει από αυτό που εγώ τουλάχιστον θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια, και έτσι επί τέλους μία διαταραχή υπόσχεται ότι μπορεί συνεχώς να αλλάζει τα δεδομένα του κόσμου (μου?), ένα χαοτικό μοντέλο που αν και δεν αποκλείει την επιστροφή στην αρχική θέση ισορροπίας, μπορεί να υποσχεθεί την πρόθεση ισορροπίας σε οποιαδήποτε πιθανή κατάσταση, αλλά πάνω από όλα απελευθερώνει τις δυνατότητες και δίνει ελπίδα σε κάθε μικρό και ανεπαίσθητο παράγοντα να αποκτήσει λόγο και επιπτώσεις –ίσως και οριστικής αλλοίωσης - στο σκοπό και το τελικό όραμα. Μια χρυσαλίδα εδώ μπορεί να γίνει η περίφημη πεταλούδα που θα προκαλέσει χιονοθύελλα στη Ν. Υόρκη. Εμένα προς το παρόν δεν με νοιάζει η Ν. Υόρκη αλλά το να μη κλείσουν οι δρόμοι τις παραμονές των Χριστουγέννων…

To fractal μια ιδέα της προσωπικής μου προσέγγισης στη μαγεία της χαοτικής διάθεσης
http://www.cs.princeton.edu/introcs/22library/flaming-fractal.jpg